[24]

[24]

Indien kunst een betekenis heeft, dan ligt die boodschap niet vast. Diverse parameters als tijd, plaats, ruimte of culturele omgeving spelen ook een rol bij de totstandkoming van die betekenis en zijn veranderlijk, wendbaar. Dat waren in ieder geval mijn ervaringen met de tentoonstellingen die afgelopen jaar plaatsvonden in Atelier 21. Het was als galerist een verassende gewaarwording dat de maker, het werk en de aanschouwer zich in een beweeglijke dynamiek tot elkaar verhouden. Dat het proces van maken en waarnemen elkaar beïnvloedt en daarmee ook het tentoongestelde werk flexibel wordt, was een fascinerende ervaring.

De maker creëert een object of gedachte vanuit verbeelding en stelt het met creatief ondernemerschap (en enige onbevreesdheid; want de uitkomst ervan of reactie erop staat niet vast) tentoon.

De aanschouwers, het publiek, laten de kunstwerken tot leven komen door er hun aandacht op te vestigen, hun bewustzijn erop te projecteren en geven het daarmee betekenis. Welke betekenis dat is, is niet relevant, de bereid ertoe wel. Ik stel mijzelf zo voor dat het werk zelf een portaal is dat zich aanpast aan hen bereid het te betreden.

Het kunstwerk toont ook niet zozeer iets nieuws, maar plaatst een vertrouwd en archetypisch wereldbeeld in een nieuw licht, doorbreekt een gedachtepatroon. Het creëert een nieuw paradigma, een andere kijk op zaken. De schijnbare rationale zekerheden, die vaak als kader voor de waarneming dienen, veranderen. De esthetiek van het herontdekken.